من #پویا_شیدا_کردلر هستم. من کشته شدم، در تاریخ ۳۰ شهریور ماه ۱۴۰۱. فقط ۱۸ سالم بود، متولد ۱۱ اسفند ماه ۱۳۸۲. اهل و ساکن ارومیه در استان آذربایجان غربی و شاگرد نانوائی بودم و با پول کارگری که درمی‌آوردم کمک خرج خانوادم بودم. وقتی اعتراضات سراسری بعد از کشته شدن مهسا امینی در اواخر شهریور ماه ۱۴۰۱ شروع شد، تو ارومیه هم هموطنای مبارزم به اعتراضات پیوستن. روز ۳۰ شهریور ماه بود، نانوائی که تعطیل شد داشتم برمیگشتم خونه که توی راه نزدیک شهرک ولیعصر به تظاهرات برخورد کردم. همه جا شلوغ بود و سرکوبگرا وحشیانه به مردم بیدفاع حمله میکردن، اونا حتی با گلوله های جنگی به سمتشون شلیک میکردن. وسط اون شلوغی ناگهان یکی از مزدورا منو هدف قرار داد و گلوله ای بهم شلیک کرد که مستقیم به قلبم اصابت کرد، غرق در خون افتادم کف خیابون و در دم جان باختم…. پیکر بیجون من در آرامستان ارومیه قطعه ۵۵، ردیف ۴۸، شماره ۲۷ مظلومانه به خاک سپرده شد… هموطن من یکی از جانباخته های گمنامم که اطلاعات بیشتری در موردم موجود نیست، به جرم ناکرده و بیگناه توسط حکومت جنایتکار به قتل رسیدم و هیچکس پاسخگو نشد! نذارین خونم پایمال بشه، نذارین به فراموشی سپرده بشم…دست به دست هم بدین و جلوی ظلم بایستین و حق خودتون و هزاران جانباخته بیگناه دیگه رو از رژیم فاسد و آدمکش بگیرین! روز پیروزی از منم یاد کنین که در اوج جوانی زیر خروارها خاک آرمیدم…💔 #علیه_فراموشی