من فواد قدیمی هستم، متولد ۱ اسفند ۱۳۶۱ در دیواندره. پدر دو کودک ۱۶ و ۹ ساله بودم و به عنوان خیاط و صاحب خشک‌شویی، زندگی‌ام را اداره می‌کردم. اما روز ۲۸ شهریور ۱۴۰۱، در اعتراض به قتل حکومتی مهسا امینی، در نزدیکی پایگاه سپاه، هدف دو گلوله کلاشنیکف قرار گرفتم؛ یکی به مچ دستم و دیگری به شکمم اصابت کرد.
نزدیکان و حاضران تلاش کردند مرا از محل حادثه به بیمارستان منتقل کنند. در مسیر، برای لحظاتی مرا در یک سالن آرایشی زنانه پنهان کردند و دوباره تلاش کردند مرا به بیمارستان برسانند. اما از ترس مواجهه با نیروهای امنیتی، مرا روبه‌روی بیمارستان کنار جوب رها کردند. مشخص نیست چه مدت در آن وضعیت ماندم تا اینکه دو نفر مرا پیدا کردند و به بیمارستان امام خمینی دیواندره منتقل کردند.
به درخواست خانواده‌ام، به بیمارستان کوثر سنندج انتقال یافتم. پس از عمل جراحی به هوش آمدم و فرزندانم را به خانواده‌ام سپردم، اما کمی بعد، زندگی‌ام پایان یافت. در گواهی فوت من، علت مرگ «نامعلوم» ذکر شد و نیروهای امنیتی تلاش کردند مرا شهید حکومتی معرفی کنند، اما خانواده‌ام با این تلاش به‌شدت مخالفت کردند.
من رفتم، اما صدایم و یادم زنده است. من برای آزادی و عدالت ایستادم و هرگز فراموش نخواهم شد. پدر بودنم، مبارزم بودنم، و آرزوهایی که برای فرزندانم داشتم، در قلب کسانی که برای آینده‌ای روشن می‌جنگند، باقی خواهد ماند.
