من سالار مجاور هستم، جوانی میهن‌پرست و آزادی‌خواه از شهر بوکان. روز چهارشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۱، همراه با هزاران نفر از همشهریانم، به تظاهرات بزرگ ضد حکومتی پیوستم تا صدای اعتراضمان را علیه سیاست‌های نظام حاکم بلند کنیم. اما نیروهای سپاه پاسداران با شلیک مستقیم گلوله، زندگی‌ام را پایان دادند. پیکرم روز پنجشنبه ۲۶ آبان، با حضور گسترده مردم بوکان در آرامستان این شهر به خاک سپرده شد. پدرم در مراسم خاکسپاری، با سخنانی پر از افتخار و شور، من را فرزند مردم کردستان و ایران خواند و گفت: «این فرزندم را تقدیم خاک کردستان کردم… پسرم را با تصمیم مردم به خاک سپردم و وی فرزند شماست.» پس از خاکسپاری، مردم بوکان در اعتراض به کشته شدن من، راهپیمایی بزرگی برگزار کردند و در مسیر بازگشت از آرامستان، خشم خود را با حمله و تخریب شماری از مراکز حکومتی نشان دادند. من رفتم، اما آرمان آزادی و صدای حق‌طلبی‌ام در میان مردمم زنده است.