من #مرتضی_نوروزی هستم. من کشته شدم، در تاریخ ۳۰ شهریور ۱۴۰۱. بیست و دو سالم بود، متولد ۲ بهمن ۱۳۷۹. تک فرزند، دیپلمه و اهل و ساکن لنگرود در استان گیلان بودم. با شروع اعتراضات سراسری بعد از کشته شدن مهسا امینی منم به هموطنای معترضم تو خیابون پیوستم. مامورای سرکوبگر با گلوله های جنگی به مردم شلیک میکردن. ناگهان من هدف شلیک مستقیم گلوله ای توی شقیقه ام قرار گرفتم و در دم جان دادم… مامورای امنیتی جنازمو از لنگرود به رشت منتقل کردن و خانوادمو تهدید کردن به شرط سکوت و برگزار نکردن مراسم، هفته دیگه جنازه رو بهشون تحویل میدن. پیکر بیجون من در آرامستان شهدای لنگرود روبروی گلفروشی نرگس گل مظلومانه به خاک سپرده شد. در مراسم چهلم که در تاریخ ۱۲ آبان برگزار شد مادرم فریاد میزد مرتضای من مظلوم بود آهش شما رو میگیره…

من یکی از صدها کشته شده گمنام هستم که برای آزادی بهای جان دادم. اطلاعات بیشتری درمورد من موجود نیست. هموطن راهمو ادامه بده و روز پیروزی به یادمنم باش….