من #الهه_سعیدی هستم. من کشته شدم، در تاریخ ۱۸ مهر ماه ۱۴۰۱. ؟؟ سالم بود. فرزند اقبال و اکرم. کُرد اهل و ساکن سقز در استان کردستان بودم. با کشته شدن مهسا ژینا امینی و شروع اعتراضات سراسری، مردم غیور سقز هم به خیابونا رفتن و اعتراض خودشونو فریاد زدن. نیمه مهر ماه بود که منم به هموطنای معترضم تو خیابون پیوستم و فریاد آزادیخواهی سر دادم. نیروهای سرکوبگر وحشیانه بهمون حمله کردن و با گلوله های جنگی به سمتمون شلیک میکردن. ناگهان من هدف شلیک مستقیم یکی از مزدورا قرار گرفتم و مجروح شدم، مردم منو رسوندن بیمارستان ولی روز ۱۸ مهر ماه بر اثر شدت جراحات وارده تاب نیاوردم و چشم از دنیا فرو بستم… پیکر بیجون من در تاریخ ۱۹ مهر ماه ۱۴۰۱ با حضور نیروهای امنیتی در آرامستان روستای آیچی سقز به خاک سپرده شد… مجلس ختم هم در تاریخ ۱۹ و ۲۰ مهر ماه در مسجد امین سقز برگزار شد و خانوادم اولین سالگرد کشته شدنم رو در تاریخ ۱۸ مهر ماه ۱۴۰۲ بر سر مزارم برپا کردن. هموطن من یکی از کشته شده های گمنامم که اطلاعات زیادی در موردم موجود نیست. من سینه سپر کردم و برای حق آزادی که سالها هممون ازش محروم بودیم به خیابون رفتم و جنگیدم و در این راه جان دادم. نذار خون به ناحق ریخته شده من پایمال بشه، راهمو ادامه بده و مطمین باش پیروزی در انتظارته، روز آزادی وطن از منم یاد کن که با همه آرزوهام در اوج جوانی زیر خروارها خاک آرمیدم… #علیه_فراموشی