من #محمد_امین_حشمتیان هستم. من کشته شدم، در تاریخ ۱۲ آبان ماه ۱۴۰۱. بیست و پنج سالم بود، متولد۱۳۷۶. کُرد اهل روستای سهنله از توابع شهرستان سُنقُر و کلیایی در استان کرمانشاه و ساکن کرج در استان البرز بودم. فرزند جمشید، متأهل و صاحب یه فرزند دختر خردسال بنام همتا، دو برادر به نامهای مرتضی و غلامرضا و چهار خواهر داشتم. اصولا آدم مودب، خوش قلب، خون گرم و با معرفتی بودم. تعمیرکار ماشین و تو ماهدشت کرج مدیر تعمیرگاهی بودم بنام تاپ سرویس البرز. اعتراضات سراسری بعد از کشته شدن مهسا ژینا امینی در شهریور ماه ۱۴۰۱ شروع شده بود. ۱۲ آبان ماه روز چهلم حدیث نجفی بود، اونروز سرکوبگرای حکومتی تو خیابونای کرج و آرامستان بهشت سکینه وحشیانه به مردم حمله ور شدن، اونا رو کشتن و زخمی کردن و تعداد زیادی رو هم بازداشت کردن. ناگهان منم که در بین جمعیت بودم هدف گلوله مستقیم یکی از مزدورا قرار گرفتم و غرق در خون به زمین افتادم و جان باختم…. بعد از کشته شدنم مامورای امنیتی خانوادمو شدیدا تهدید کردن و تحت فشار گذاشتن که به همه اعلام کنن من بر اثر خودکشی از دنیا رفتم! پیکر بیجون منو به زادگاهم روستای سهنله در کرمانشاه انتقال دادن و در اونجا مظلومانه به خاک سپرده شدم… مراسم سالگرد هم در تاریخ ۱۱ آبان ماه ۱۴۰۲ بر سر مزارم برگزار شد. هموطن، من یکی از جانباخته های گمنامم، حکومت جنایتکار به جرم ناکرده منو وحشیانه به قتل رسوند و بعد با وقاحت مرگم رو به خودکشی جعل کرد. توی اینستاگرامم نوشته بودم: «خدایا کمکم کن هدفم بزرگه»، آرزو و هدفم آزادی وطنم بود و براش جان دادم، تو هم در این راه مبارزه کن پیروزی دور نیست، روزی که وطن از سایه شوم جنایتکارا آزاد شد به یاد منم باش که در اوج جوانی آرزوی بزرگ کردن دخترمو به گور بردم….💔 #مهسا_امینی #علیه_فراموشی