من #حسام_فروزنده هستم. من کشته شدم، در تاریخ ۲ اسفند ۱۴۰۱. بیست و یک سالم بود، متولد ۲۶ اردیبهشت ۱۳۸۰. اهل و‌ ساکن زنجان‌بودم. شاگرد درسخونی بودم و سال ۹۸ در رشته هوشبری دانشگاه علوم پزشکی زنجان قبول شده بودم و ترم آخر بودم، من فقط یه قدم با فارغ التحصیلی فاصله داشتم. با شروع اعتراضات بعد از کشته شدن مهسا امینی، منم مثل صدها دانشجوی دیگه در همون اوایل که خیزش مردمی شروع شد ساکت نموندم و به خیابون رفتم ولی متاسفانه توسط نیروهای امنیتی دستگیر شدم. اونا منو به زندان سفرآباد زنجان منتقل کردن. چند ماه در زندان آزار جسمی و روحی فراوونی دیدم. من تحت فشار عصبی زیادی قرار گرفتم و اوضاع روحی بدی داشتم. مامورای امنیتی در زندان منو کشتن و بعد روز ۲ اسفند ماه، پیکر بیجون منو بیرحمانه جلوی خونه پدرم رها کردن … اونا با یه سناریوی ساختگی مرگ منو خودکشی اعلام کردن. من مظلومانه در تدابیر شدید امنیتی در زنجان به خاک سپرده شدم… بعدش نیروهای امنیتی خانوادمو تحت فشار زیادی گذاشتن و اجازه برگزاری مراسم رو که قرار بود حتی در سکوت خبری در تاریخ ۴ اسفند باشه بهشون ندادن. در تاریخ ۷ اسفند دانشجوها و اساتید دانشگاه علوم پزشکی زنجان برام مراسم یادبود مختصری برگزار کردن.

یکی از معلمای دبیرستانم برام نوشت: «روحت شاد و آرام از بهترینها بودی، تسلیت به کلاس ۳۰۲ تجربی دبیرستان نمونه دولتی روزبه».

آرزوهايی که در سر داشتم برای ساختن یه آینده بهتر با من دفن شدن، برای آزادی جنگیدم، منو به یاد داشته باش و راهمو ادامه بده…💔